منبع اصلي، مجمع دیوانگان، تيتر اصلي مقاله: حلقه مفقوده زنجیره «فاشیسم ایرانی»! نشر اول 1394 «زن‌ستیزی»، «ثروت‌مندستیزی»، «بیگانه‌هراسی» و البته «نژادپرستی».* این‌ها چهار ستون اصلی بنای «فاشیسم» است که برای سالیان سال در کشور ما یکی از پایه‌های آن لنگ مانده بود! حالا اما، به مدد تحولات منطقه و در پیوند نامیمون ناسیونالیسم افراطی با

برگردان: عرفان ثابتی.    دیوید استاورو نویسنده‌ی روزنامه‌ی هاآرتص است. توضيح از تريبون: شايد هيچ حادثه اي به اندازه سکوت رژيم جمهوري اسلامي ايران در قبل مسلمان کشي هاي همدستان اين رژيم مثل رژيمهاي روسيه و چين و ارمنستان، افشاگر ماهيت رژيم مهرورزي اسلاميض تهران نيست. در اين ميان، توجه روزنامه هاآرتص به مسئله نسل کشي

توضيح از سايت تريبون: متأسفانه نام نويسنده مقاله در منبع انتشار آن، نيامده است. (پايان توضيح)اغلب نویسندگانی که پیش یا بعد از این نقد در باره آرامش دوستدار چیزی نوشته اند، یا به تمجید از او پرداخته اند و یا از نقد دیدگاه‌های راسیستی دوستدار به کلی کوتاه آمده اند. دلیل اساسی این غفلت و تغافل قسمی که در نوشته به آن اشاره شده است، یکی این

همه مسیرهای تبریز برای من از شهناز شروع و به آن ختم می‌شود. نه فقط برای من، بلکه برای همه آن‌هایی که به دنبال ردپاهای گمشده، خاطرات مدفون و صداهای خاموش این شهر هستند، شهناز انتخابی است ناگزیر! جایی به‌شدت آشنا و البته غریبه که هنوز هم می‌شود در گوشه‌ای از آن گم شد و در چشم برهم‌زدنی در گوشه‌ای دیگر از آن خود را یافت. این متناقض ابدی که

وجود تقاضاي کافي براي دريافت اطلاعات معيوب از کشور ترکيه، نويسندگان جدي را هم دچار وسوسه ورود به بازار ارائه اين کالا (مطالب تبليغاتي سست عليه ترکيه) ميکند. امروز براي با چندم مقاله اي از خانم اليف شافاک نويسنده بزرگ متولد استراسبورگ در مورد تراژدي انساني خودکشي در ترکيه به ترجمه جناب عرفان ثابتي و منتشره در مجله اينترنتي آسو ديدم. لينک